ахлоқ — [اخلاق] а. ҷ. хулқ 1. қоидаҳои рафтору одоб, хислатҳои рӯҳиву маънавӣ ва фарҳангии пазируфта миёни мардум ва риояи онҳо аз тарафи ҳар як фарди ҷамъият; ахлоқи нек хулқу одоби писандида; ахлоқу одоб рафтор, тарзу равиш, хулқу атвор 2. хислат,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғайримаъзур — [غيرمعذور] коре, ки дар он узру баҳона пазируфта намешавад, беузр, номуваҷҷаҳ: сабаби ғайримаъзур … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қабулшаванда — [قبول شونده] 1. сифати феълии замони ҳозира аз қабул шудан 2. қобили қабул; он чи пазируфтанист 3. он ки ба ҷое пазируфта мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мақбул — [مقبول] а 1. қабулшуда, пазируфта 2. писандида, маъқул; мақбули омма писандида дар назди ҳама, мавриди писанди ҳамагон (сифати одам); мақбул афтодан (шудан) мавриди қабул қарор гирифтан, маъқул шудан, писандида шудан, хуш омадан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
манзур — [منظور] 1. дар назар гирифташуда; он чи дар мадди назар аст, чизи мавриди назар 2. ба чашм намоён, намоён, намудор, падидор, ошкор 3. маҷ. мақбул, писандида, шоиста 4. маҷ. мақсуд, матлуб; мақсад, мурод; ба чӣ манзур? бо кадом мақсад?; манзур… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
узв — [عضو] 1. як қисми бадан (аз қабили даст, пой, китф, сар): узви шунавоӣ 2. он ки ба ҳайати ягон созмон, иттиҳодия ва ғ. дохил аст ё пазируфта шудааст; узви Иттифоқи нависандагон, узви оила, узви ҷомеа, узви вобастаи Академияи илмҳо, узви пайвастаи … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ